پرورش بافت کلیه انسان در آزمایشگاه

با توجه به کمبود حیاتی اندام اهدایی برای جایگزین کردن با اندام آسیب‌دیده ناشی از بیماری یا تصادف، تولید اندام انسان از سلول بنیادی از مدتها پیش به هدف دانشمندان تبدیل شده است.

 محققان استرالیایی و هلندی موفق به رشد بافت اولیه کیله انسان از سلول‌های بنیادی شدند که گام مهمی در جهت تولید اندام پیوندی آزمایشگاهی کاربردی محسوب می‌شود.

 

به گفته محققان، این بافت دوام نداشته اما می‌تواند برای سایر اهداف از جمله جایگزینی بجای حیوانات در آزمایشات سمی بودن دارو مورد استفاده قرار بگیرد.

 

 

بافت آسیب‌دیده کودکان بسیار سریع‌تر از بزرگسالان ترمیم می‌شود که این امر به خاطر یک پروتئین ویژه است و اکنون دانشمندان توانسته‌اند این پروتئین را به داروی قدرتمندی تبدیل کنند که به بدن اجازه بازیابی بافت را می‌دهد.

 

 

محققان ساختار کلیه‌ مانند خود را از سلول‌های بنیادی شبه‌جنینی پرورش داده‌اند که شامل سلول‌های بالغ برنامه‌ریزی شده مجدد به شکل خنثی برای تبدیل به انواع بافت و سلول هستند.

 

 

با توجه به کمبود حیاتی اندام اهدایی برای جایگزین کردن با اندام آسیب‌دیده ناشی از بیماری یا تصادف، تولید اندام انسان از سلول بنیادی از مدتها پیش به هدف دانشمندان تبدیل شده است.

 

 

اگرچه این امر بسیار پیچیده است، زیرا دانشمندان باید سلول‌های بنیادی را برای تبدیل شدن به سلول‌های کلیه، کبد یا ریه تحریک کرده و سپس آناتومی پیچیده اندام واقعی را برای عملکرد درست در بدن انسان بازسازی کنند.

 

 

نخستین بخش این زنجیره بسیار چالش‌برانگیز است، بویژه در اندام‌هایی که از چندین سلول مختلف تشکیل شده‌اند. برای مثال کلیه از بیش از 20 نوع سلول برخوردار است.

 

 

محققان در این بررسی جدید توانستند سلول‌های بنیادی شبه‌جنینی را به دو نوع سلول مختلف بالغ تبدیل کنند. اورگانویدهای حاصل، از بافت متفاوتی برخوردار بوده و به کلیه جنین انسان شبیه هستند.

 

 

سلول‌های بنیادی سلول‌های اولیه‌ای هستند که پس از رشد، شکل سلول‌های خاص مختلفی را به خود گرفته و اندام متفاوت مانند مغز، قلب و کلیه را تشکیل می‌دهند. تا چند سال پیش و تا زمانی که سلول‌های بنیادی شبه‌جنینی تولید شدند، تنها راه دستیابی به این سلول‌ها، جمع‌آوری آن‌ها از جنین انسان بود که جنجال اخلاقی زیادی به پا کرد.

 

 

در حال حاضر تیم‌های دیگری از دانشمندان توانسته‌اند اورگانویدهای معده، شبکیه ، مغز و بافت قلب را از این سلول‌ها در آزمایشگاه تولید کنند.

 

 

این یافته‌ها در مجله نیچر منتشر شده است.

 

یک میلیارد نفر در معرض خطر نابینایی

این محققان توصیه کرده اند مردم از این واقعیت که این مشکل وجود دارد، آگاه شوند، محققان و کاروزان سلامت عمومی نسبت به توسعه راهکارهای موثر اقدام کنند و چشم پزشکان مجهزتر شوند تا به بیماران در خطر رسیدگی کنند.

 محققان معتقدند در صورتی که یک نوع نزدیک بینی در حال ظهور مورد توجه قرار نگیرد، تا اواسط قرن جاری بیش از یک میلیارد نفر در خطر نابینایی قرار می گیرند. 

به گزارش ایرنا، محققان دفتر منطقه ای موسسه چشم 'هولدن برین' که موسسه ای فعال در سطح جهانی است، در سیدنی اعلام کردند تا سال 2050 حدود پنج میلیارد نفر از بیماری نزدیک بینی رنج می برند که یک پنجم این افراد در طبقه نابینایی قرار می گیرند. 

در صورتی که مداخله های رفتاری و درمان های چشمی توسعه نیابند، این موضوع می تواند نابینایی یک میلیارد نفر را در آینده تقویت کند. 

به نوشته روز شنبه تارنمای روزنامه 'نیواستریت تایمز' مالزی، این موسسه تحقیقاتی از عموم مردم، دولت ها، فعالان مدنی، والدین و مدارس خواسته است با حفاظت از مراقبت های چشمی کودکان و افراد بالغ به رفع این چالش بهداشت عمومی کمک کنند. 

این محققان توصیه کرده اند مردم از این واقعیت که این مشکل وجود دارد، آگاه شوند، محققان و کاروزان سلامت عمومی نسبت به توسعه راهکارهای موثر اقدام کنند و چشم پزشکان مجهزتر شوند تا به بیماران در خطر رسیدگی کنند. 

براساس مقاله ای که اواسط سال 2015 در مجله نیچر منتشر شده است، نزدیک بینی در شرق آسیا به ویژه در نواحی شهرنشین سنگاپور، چین، ژاپن، هنگ کنگ، تایوان و کره گسترش زیادی یافته و حدود 80 تا 90 درصد فارع التحصیلان مدارس از این بیماری رنج می برند. 

نزدیک بینی بیماری قابل درمانی نیست، اما عوامل مهمی از جمله مسائل رفتاری و چشمی وجود دارد که با استفاده از آنها می توان از سرعت ابتلا به این بیماری کاست و مانع از نزدیک بینی شدید در افراد شد. 

نزدیک بینی یکی از عیوب چشم است که در آن بیمار نوشته و علامت ها را در فاصله نزدیک تشخیص می دهد، ولی در فاصله دور قدرت این تشخیص در مقایسه با افراد هم سال وجود ندارد. 

در حال حاضر حدود دو میلیارد نفر از جمعیت جهان از بیماری نزدیک بینی رنج می برند. 

آسیایی ها و زنان بیشتر دچار نزدیک بینی می شود. 

این بیماری چشمی ارثی است، ولی به عوامل دیگری به جز ژنتیک نیز بستگی دارد. ابتلا به این بیماری از دوران کودکی آغاز می شود و پس از ایجاد، با رشد بدن، طول چشم فرد نیز رشد می کرد و از این رو شدت نزدیک بینی افزایش می یابد و شماره عینک بالاتر می رود.

بازیافت زباله‌های پلاستیکی با کرم‌ پلاستیک‌خوار

دانشمندان دانشگاه استنفورد کشف کرده اند که لارو یک نوع سوسک می تواند استایروفوم و دیگر پلی استایرن ها را در رژیم غذایی خود جای دهد.

هر ساله 6.4 میلیون تن پلاستیک وارد اقیانوس می شود. در خشکی نیز پلاستیک در زمین های دفن زباله، سواحل و دیگر زیست بوم های حساس سراسر جهان جمع می شود. تنها در آمریکا سالانه 33 میلیون تن پلاستیک دور ریخته می شود و نشانه ای از کاهش این میزان نیز قابل مشاهده نیست. اما پژوهشی جدید نشان داده است یک نوع کرم ممکن است به ما در حل مشکل عظیم زباله های پلاستیکی کمک کند.

 

به گزارش "گروه علم و فناوری" عصرایران، دانشمندان دانشگاه استنفورد کشف کرده اند که لارو یک نوع سوسک می تواند استایروفوم (یونولیت) و دیگر پلی استایرن ها را در رژیم غذایی خود جای دهد. به گفته "وی مین وو" از دانشگاه استنفورد و یکی از مولفان مطالعه اخیر، نه تنها کرم ها با یک رژیم غذایی استایروفوم به حیات خود ادامه می دهند، بلکه میکروارگانیزم های موجود در احشاء آنها طی فرآیند گوارش پلاستیک را تجزیه می کند. مواد زیست تخریب پذیر دفع شده از کرم ها نیز به نظر می رسد می تواند به عنوان خاک برای محصولات کشاورزی استفاده شود.

 

یافته های اخیر از آن جهت اهمیت دارند که تا پیش از این تصور می شد پلی استایرن غیر قابل تجزیه و زیست تخریب ناپذیر است. پژوهش های بیشتری برای درک چگونگی توانایی باکتری های موجود در کرم ها برای تجزیه پلاستیک نیاز است اما مطالعه اخیر می تواند گامی بزرگ در راستای حل مشکل زباله های پلاستیکی باشد.

 

پاکسازی اقیانوس‌ها از دی اکسید کربن با ریزروباتها

یافته های محققان نشان می دهد نفوذ گاز گلخانه ای دی اکسید کربن به عمق اقیانوسهای سراسر جهان در مقایسه با دهه های قبل افزایش قابل توجهی یافته است که در نتیجه آن آبهای آزاد سراسر جهان به تدریج اسیدی می شوند.

 پاکسازی اقیانوس ها از دی اکسید کربن مخرب زیست محیطی با استفاده از ریزروباتهای متخصص صورت می گیرد.

 

یافته های محققان نشان می دهد نفوذ گاز گلخانه ای دی اکسید کربن به عمق اقیانوسهای سراسر جهان در مقایسه با دهه های قبل افزایش قابل توجهی یافته است که در نتیجه آن آبهای آزاد سراسر جهان به تدریج اسیدی می شوند.

 

در این میان آبزیان در معرض لطمات جدی قرار گرفته به ویژه آبزیان متعلق به گروه سخت تنان که پوسته آنها به تدریج در آب اقیانوس حل می شود. دانشمندان بر این باورند که تداوم اسیدی شدن اقیانوسها به شکل گیری انقراض نسل های جدیدی در زمین منجر می شود.

 

اکنون گروهی از دانشمندان دانشگاه کالیفرنیا در سن دیگو ریزروباتهایی ساخته اند که ضمن حرکت سریع در آب تا ۸۸ درصد کربن موجود در آن را جمع آوری و به کربنات کلسیم تبدیل می کنند و این همان ماده ای است که بخش اصلی پوسته سخت تنان را تشکیل می دهد.

 

این ریزروباتها توسط موتورهای شیمیایی مخصوصی حرکت می کنند 

 

دانشمندانی که این پروژه را هدایت می کنند معتقدند که در آینده از این ریزروباتها به عنوان سیستم پربازده جمع آوری دی اکسید کربن از اقیانوس های جهان استفاده خواهد شد.

 

آنها همچنین در تلاش هستند که نسخه مدرن تری از این روباتها را به گونه ای طراحی کنند که به جای استفاده از آب اکسیژنه هیدروژن، از آب برای تأمین نیروی مورد نیاز حرکتشان استفاده کنند.

 

منبع: مهر

 

زمان آغاز گرمایش کره زمین

برای اولین بار محققان فاش کرده اند که چه زمان و در کجا اولین نشانه های گرمایش زمین پدیدار شده است.

 به گزارش خبرنگار مهر، عوامل انسانی مسبب تغییر آب و هوا به شدت در زمان کنونی از طریق شواهد گوناگونی مشهود است. اما امروزه برای اولین بار محققان فاش کرده اند که چه زمان و در کجا اولین نشانه های گرمایش زمین پدیدار شده است و احتمالاً در کجا این نشانه ها باعث تشدید بارش های بیش از اندازه در آینده ای نزدیک خواهد شد.

به گفته دکتر اندرو کینگ، از دانشگاه نیوساوت ولز، «تحقیق ما نشان می دهد که شما می توانید شاهد علائم مشخص گرمایش زمین در نواحی گرمسیری از دهه ۱۹۶۰ باشید، اما این نشانه ها در بخش هایی از استرالیا، آسیای جنوب شرقی و آفریقا از اوایل دهه ۱۹۴۰ آغاز شده است.»

اولین نشانه پدیدارشده در مناطق گرمسیری، تغییر در میانگین دما بود. افزایش دمای بیشتر بعد از آن، علامت گرمایش زمین بود.

بعدها در نواحی نزدیک قطب، پدیدارشدن تغییرات آب و هوایی در گزارش دما آشکار شد و تا دوره ۱۹۸۰ تا ۲۰۰۰، گزارش دما در اکثر مناطق جهان حاکی از نشانه های مشخص گرمایش جهان بود.

درحالیکه گزارشات دما نشانه هایی از گرمایش جهانی را دربردارد، وقوع بارش های سهمگین نیز دال بر این موضوع است.

به گفته محققان این تحقیق، انتظار می رود اولین بارش های بسیار سهمگین ناشی از گرمایش زمین، در طول زمستان های روسیه، کانادا و شمال اروپا در طول ۱۰ تا ۳۰ سال آینده هویدا شود.